Edfu

Bij het ochtendgloren was onze boot afgemeerd bij Edfu. We waren weer veel te vroeg uit de veren, waardoor we de zonsopgang boven de Nijl konden zien.

We werden opgewacht door een paard en wagen die bestuurd werd door Mustafa. Dit bleek een enthousiaste jongen te zijn die zijn paard “Rambo Ferrari” noemde.

Het paard deed zijn naam wel eer aan. Mustafa joeg hem met wilde gebaren en luid geschreeuw over de weg. We haalden alle andere koetsen in en kwamen als eerste op onze bestemming: de Tempel van Edfu.

De Tempel van Edfu is speciaal omdat deze nog bijna geheel intact is. Het is, voor antiek Egyptische begrippen, een relatief recent bouwwerk. De bouw ervan startte onder Alexander de Grote omstreeks 300 v. Chr. en heeft 180 jaar in beslag genomen. Eeuwenlang is de tempel nadat deze in onbruik is geraakt, onder het woestijnzand bedekt geweest.

De toegangspoort is meer dan 30 meter hoog. Binnenin de tempel zien we de vertrouwde hiërogliefen en afbeeldingen. Metersdikke pilaren vormen ook hier het fundament van de tempel. Het originele dak zit er zelfs nog op.

Voor de terugweg naar de boot stond Mustafa ons weer grijnzend op te wachten. We startten dit keer met een achterstand, maar toch wist hij ons wederom, slalommend door het verkeer en andere koetsen inhalend, als eerste af te zetten bij de kade.

Onderweg zagen we het gewone leven in Egypte zijn aanvang nemen.

Het is opvallend dat vrijwel iedereen hier in de traditionele kledij loopt. Vrouwen zie je weinig en als je ze ziet, hebben ze een zwarte boerka aan.